حفظ قرآن یکی از توفیقات بزرگ الهی است. سعادت و لیاقت افراد باعث می‌گردد که خداوند متعال به آنان این نعمت بزرگ را عطا فرماید و سعادت‌مندترین افراد کسانی هستند که پس از حفظ قرآن آن را از دست ندهند و درون خود را از گنج‌های بی‌کران قرآن خالی ننمایند.
حفظ قرآن به سن و سال خاصی اختصاص ندارد. بسیارند کسانی که می‌‌گویند: سن ما رو به فزونی است و عمری از ما گذشته است، نه توانایی حفظ قرآن را داریم و نه حافظه‌ی آن را. بدیهی است که میان کهن‏سالان و خردسالان تفاوتی هست ولی باید دانست که این تفاوت ارتباط چندانی با سن و سال ندارد، زیرا دو عنصر اصلی، علاقه و پشتکار را که از لوازم مهم و از ارکان حفظ قرآن به شمار می‌آیند، می‌توان در هر مقطع سنی یافت. این که کسی وقتش کم یا زیاد است و یا در حفظ سریع است، بسته به میزان اوقات فراغت و چگونگی استفاده از قدرت حافظه‌ی اوست.
گاه شخص مسنی، هم از اوقات فراغت مناسبی برخوردار است و هم خیلی خوب از حافظه بهره می‌گیرد، چنین کسی می‌تواند در مدتی کمتر از زمانی که شخص خردسال بدان نیاز دارد حفظ کند؛ با این حال نمی‌توان این مسأله را که نوجوانان و جوانان از قابلیت و استعداد بیشتری برای حفظ و دانش طلبی برخوردارند، نادیده گرفت.
کتاب «راهنمای حفظ قرآن کریم (بهترین روش حفظ قرآن)» حاصل چند سال تجربه‌ی مؤلف در زمینه‌ی حفظ قرآن است و هدفش تنها خدمت به کتاب خدا است.
نصیر احمد یوسفی این کتاب را برای علاقمندان به حفظ قرآن کریم در 96 صفحه نگاشته و نشر احسان آن را برای بار دوم در 2000 تیراژ به چاپ رسانده است.