در ايران، ويرايش تا چند دهه پيش رايج نبود؛ امّا در سال 1348 با تشكيل فرهنگستان دوم اين شغل و حرفه رونق گرفت. ويرايش كلمهاى است اشكانى كه به معناى پرورش و مرتب و آماده كردن بهكار رفته است. ويرايش كارى است متنوع، يعنى، آنچه در شفاف كردن متن و اطلاعات بهكار رود، ويرايش گفته میشود. افزون بر اين، هر چيزى كه كج فهمى را در حوزههاى گوناگون از جمله: زبان، متن و... از بين ببرد، ويرايش ناميده میشود.