در ايران، ويرايش تا چند دهه‏‏ پيش رايج نبود؛ امّا در سال 1348 با تشكيل فرهنگستان دوم اين شغل و حرفه رونق گرفت. ويرايش كلمه‌اى است اشكانى كه به معناى پرورش و مرتب و آماده ‏كردن به‌كار رفته است.
ويرايش كارى‏‏ است متنوع، يعنى، آنچه در شفاف كردن متن و اطلاعات به‏كار رود، ويرايش گفته می‌شود. افزون بر اين، هر چيزى كه كج فهمى را در حوز‏ه‌هاى گوناگون از جمله: زبان، متن و... از بين ببرد، ويرايش ناميده می‌شود.